allerlaatste reisverslag
Blijf op de hoogte en volg Elsemieke
22 Mei 2013 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Mphatlalatsane:
In de sloppenwijk is er een schooltje voor kinderen met een verstandelijke beperking.
Er zitten ongeveer 232 kinderen op dat schooltje. De kinderen zitten daar in een klas met ongeveer 18 kinderen. Dit is niet gebaseerd op leeftijd maar op niveau. Sommige kinderen blijven daar dag en nacht. Op het terrein is er namelijk ook plek om te wonen, dat is bedoeld voor kinderen die van ver komen en voor kinderen waar het thuis echt niet gaat. De kinderen krijgen van school eten. Voor de wat ouderen en wat meer intelligente kinderen geeft de school zelfs de mogelijkheid om je rijbewijs te halen. Toen wij er rond liepen zagen we ook dat er kinderen fiets-les kregen. Ze zijn bezig om op het terrein een zwembad te bouwen zodat als ze sport hebben ze ook zwemmen als activiteit kunnen doen. Op het terrein loopt ook een social worker rond die gesprekken heeft met kinderen maar ook ouders van de kinderen thuis opzoekt om daar mee in gesprek te kunnen gaan.
Zelf ben ik twee keer naar deze school geweest. Een keer met Chris (is iemand van de hospice) en Dayenne. We kregen toen een rondleiding door het gebouw.
En vorige week heb ik een ochtendje mee mogen lopen. Ik heb toen in drie verschillende klassen bij de lessen gezeten en mee mogen helpen. Het was heel interessant. Als ik er wat eerder achter was gekomen dat deze school bestond had ik daar ook zeker vaker willen mee helpen.
Social worker:
De social worker van de hospice is met een nieuw project begonnen voor kinderen met de leeftijd van 18 jaar en ouder. Ze probeert de kinderen eerst op te zoeken op hun school voordat ze naar de ouders thuis gaat zodat ze dan ook alleen met hun kan praten. Zelf mocht ik ook een keertje met haar mee om een meisje op te zoeken op haar school.
Matamba:
Onze kennissen uit Johannesburg hebben me het ena laatste weekend opgehaald voor een weekendje wildkamperen in the bush. De plaats waar we verbleven was Matamba. Ze vonden dat ik dit nog perse moest meemaken voordat ik weer naar Europa ga;) Het was echt heel bijzonder. ´s avonds bij het kampvuur heb ik veel leuke en vooral spanende verhalen gehoord o.a. over hun ervaringen in de bushbush. Op de achtergrond hoorde je het geluid van de jakhalzen. Het is niet saai om in zuid Afrika op te groeien en te leven.
Zuid Afrikaans eten:
Ondertussen heb ik al paar keer echt gegeten hoe de donkere afrikanen hier eten.
Wat ik bijvoorbeeld op heb is Sosatie dat is een stuk vlees wat lijkt op kebab.
Wat ik o.a. ook al paar keer op heb is ´Pap´. Dit is een soort rijst. Ze eten dit veel omdat het goed vult.
Laatste dag op de hospice:
Afgelopen maandag was het alweer mijn laatste dag hier op de hospice! Ik ben nu in Johannesburg en vlieg vrijdagavond weer terug naar Nederland! De kinderen en het werk hier ga ik heel erg missen! Samen met Shirley en Kevin heb ik toen ik met hun aan het kamperen was voor ieder kind zelfgemaakte maskers gemaakt. Maskers vinden kinderen van hier super leuk. Aan het einde van mijn laatste stage dag gingen alle kinderen met een masker en een ballon naar huis!
Tot zover mijn laatste verslag uit Zuid-Afrika.
Bedankt voor jullie reacties op mijn verslagen, tot snel weer;), Elsemieke.
In de sloppenwijk is er een schooltje voor kinderen met een verstandelijke beperking.
Er zitten ongeveer 232 kinderen op dat schooltje. De kinderen zitten daar in een klas met ongeveer 18 kinderen. Dit is niet gebaseerd op leeftijd maar op niveau. Sommige kinderen blijven daar dag en nacht. Op het terrein is er namelijk ook plek om te wonen, dat is bedoeld voor kinderen die van ver komen en voor kinderen waar het thuis echt niet gaat. De kinderen krijgen van school eten. Voor de wat ouderen en wat meer intelligente kinderen geeft de school zelfs de mogelijkheid om je rijbewijs te halen. Toen wij er rond liepen zagen we ook dat er kinderen fiets-les kregen. Ze zijn bezig om op het terrein een zwembad te bouwen zodat als ze sport hebben ze ook zwemmen als activiteit kunnen doen. Op het terrein loopt ook een social worker rond die gesprekken heeft met kinderen maar ook ouders van de kinderen thuis opzoekt om daar mee in gesprek te kunnen gaan.
Zelf ben ik twee keer naar deze school geweest. Een keer met Chris (is iemand van de hospice) en Dayenne. We kregen toen een rondleiding door het gebouw.
En vorige week heb ik een ochtendje mee mogen lopen. Ik heb toen in drie verschillende klassen bij de lessen gezeten en mee mogen helpen. Het was heel interessant. Als ik er wat eerder achter was gekomen dat deze school bestond had ik daar ook zeker vaker willen mee helpen.
Social worker:
De social worker van de hospice is met een nieuw project begonnen voor kinderen met de leeftijd van 18 jaar en ouder. Ze probeert de kinderen eerst op te zoeken op hun school voordat ze naar de ouders thuis gaat zodat ze dan ook alleen met hun kan praten. Zelf mocht ik ook een keertje met haar mee om een meisje op te zoeken op haar school.
Matamba:
Onze kennissen uit Johannesburg hebben me het ena laatste weekend opgehaald voor een weekendje wildkamperen in the bush. De plaats waar we verbleven was Matamba. Ze vonden dat ik dit nog perse moest meemaken voordat ik weer naar Europa ga;) Het was echt heel bijzonder. ´s avonds bij het kampvuur heb ik veel leuke en vooral spanende verhalen gehoord o.a. over hun ervaringen in de bushbush. Op de achtergrond hoorde je het geluid van de jakhalzen. Het is niet saai om in zuid Afrika op te groeien en te leven.
Zuid Afrikaans eten:
Ondertussen heb ik al paar keer echt gegeten hoe de donkere afrikanen hier eten.
Wat ik bijvoorbeeld op heb is Sosatie dat is een stuk vlees wat lijkt op kebab.
Wat ik o.a. ook al paar keer op heb is ´Pap´. Dit is een soort rijst. Ze eten dit veel omdat het goed vult.
Laatste dag op de hospice:
Afgelopen maandag was het alweer mijn laatste dag hier op de hospice! Ik ben nu in Johannesburg en vlieg vrijdagavond weer terug naar Nederland! De kinderen en het werk hier ga ik heel erg missen! Samen met Shirley en Kevin heb ik toen ik met hun aan het kamperen was voor ieder kind zelfgemaakte maskers gemaakt. Maskers vinden kinderen van hier super leuk. Aan het einde van mijn laatste stage dag gingen alle kinderen met een masker en een ballon naar huis!
Tot zover mijn laatste verslag uit Zuid-Afrika.
Bedankt voor jullie reacties op mijn verslagen, tot snel weer;), Elsemieke.
-
22 Mei 2013 - 09:14
Je Vader:
We zijn super trots dat je dit avontuur bent aangegaan en fijn ook dat je zoveel hebt mogen meemaken en zulke fijne mensen hebt mogen ontmoeten. MAAR; we zijn vooral ook blij dat we je as zaterdag weer dicht bij ons hebben.............liefs je vader. -
22 Mei 2013 - 10:23
Jochum Nienke Simen Malin Pelle:
Hoi Elsemieke
Wat een mooie avonturen! Het was leuk en interessant om je verhalen te lezen. Nog een heel mooi afscheid en een goede thuisreis.
Groetjes van de buren -
22 Mei 2013 - 11:46
Willy:
Ha die Elsemieke,
Vandaag de tijd genomen al je verslagen door te lezen. Geweldig!!! Wat heb je een hoop meegemaakt! Prachtige dingen, moeilijke dingen en elke dag kids om je heen die in hun jonge leven al ervaringen hebben gehad die je niemand toewenst. Gaaf dat je in hun leven een lichtstraal hebt mogen zijn!
Ik kan me moeilijk voorstellen, dat lieve meisje dat ik me herinner, als een stoere, ondernemende jonge vrouw! Jammer dat er geen foto's bij waren... Ik ben zo benieuwd!
Zaterdag kom je thuis met een enorme hoeveelheid ervaringen. Sterkte met alles een plek te geven. Ook sterkte met het wennen aan het leven in Nederland.
God zij met je en omringt je met zijn zegen!
Een heel goede reis en een heerlijk weerzien met allen die je lief zijn.
Liefs, Willy. -
22 Mei 2013 - 18:45
Femke :
Ik neem aan dat jij van afgelopen jaar een mooi foto-album gaat maken. Want jeetje, wat heb jij veel meegemaakt! Super knap! Goeie reis, elsemiek:). -
23 Mei 2013 - 01:01
Diny Stout:
Lieve Elsemieke,
Het is al bijna zover dat je weer naar Nederland komt.Wat gaat de tijd toch snel. Een poos geleden dacht ik nog toen je weg ging: Hoe krijg ik de tijd om, voordat ze weer terug komt. Voor jou is het een dubbel gevoel zoals je zegt. Ik snap dat heel goed.Ik moet na een vakantie van drie weken zelfs weer wennen om hier weer gewend te zijn. Maar ik vind het nu heel fijn om je weer te zien , en een echte knuffel te geven wat toch wat ander is als op skype.Je zegt dat je veel geleerd hebt Het is een investering voor je leven denk ik.Knap hoe je er ook als het soms verdrietig was doorheen hebt gewerkt.In Engeland stond je er veel minder alleen voor.Geweldig dat je zulke aardige mensen hebt in Johannesburg die verschillende keren er voor zorgde dat je met vakantie kon. Wil je ze van mij[Oma]
de groeten doen en bedanken voor de goede zorgen?Ik kijk naar je uit en ik hoop erbij te zijn op Schiphol
Een goede reis en ik bid dat je in goede gezondheid mag thuiskomen liefs je oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
